به گزارش روابط عمومی انجمن داروسازان تهران، آمارها نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۰ با تولد بیش از ۱.۱ میلیون نوزاد، مصرف شیرخشک کشور حدود ۵۴ میلیون قوطی بوده است. این در حالی است که در سال ۱۴۰۳، با وجود کاهش تعداد موالید به کمتر از یک میلیون نفر، مصرف شیرخشک به ۷۲ میلیون قوطی رسیده است.
افزایش مصرف شیرخشک در کشور در حالی رخ داده که تخصیص ارز ترجیحی به این محصول نیز از ۵۴ میلیون دلار در سال ۱۴۰۲ به ۱۱۵ میلیون دلار در سال جاری افزایش یافته است. با این حال، گزارش‌هایی از کمبود شیرخشک در بازار همچنان به گوش می‌رسد.
دکتر سجاد اسماعیلی، داروساز و متخصص اقتصاد و مدیریت دارو دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در یادداشتی نسبت به این روند ابراز نگرانی کرده و تاکید کرده است که ادامه این وضعیت، می‌تواند بحران‌آفرین شود. وی هشدار داده که حتی افزایش تولید به ۱۰۰ میلیون قوطی نیز پاسخگوی نیاز نخواهد بود.
این کارشناس برای مهار روند فزاینده مصرف شیرخشک، سه راهکار فوری پیشنهاد داده است:
ترویج تغذیه با شیر مادر:
تکیه بر مزایای تغذیه با شیر مادر که می‌تواند از بروز بسیاری از بیماری‌های خودایمنی، دیابت، ام‌اس و سایر بیماری‌ها در آینده پیشگیری کند.
اتصال به سامانه‌های اطلاعاتی هوشمند:
شناسایی دقیق مصرف‌کنندگان واقعی شیرخشک از طریق مراکز بهداشتی و ثبت اطلاعات در سامانه‌های ملی مانند تیتک.
اصلاح نظام سهمیه‌بندی شیرخشک:
بازنگری در سهمیه ماهیانه شیرخشک برای کودکان بر اساس گروه‌های سنی مختلف و جلوگیری از قاچاق معکوس ناشی از قیمت پایین شیرخشک یارانه‌ای.
به گفته دکتر اسماعیلی، تنها با تصمیم‌گیری‌های اصولی، همکاری بین‌بخشی و اجرای اقدامات اصلاحی می‌توان از تشدید این بحران پنهان جلوگیری کرد.
هیچ نظری وجود ندارد